Erik Zabel: gevloerd door Cipollini en … een paard

Na 19 jaar is het eindelijk weer zo ver: het wereldkampioenschap wielrennen wordt gehouden in het walhalla van de sport, het Vlaamse land.

De koers is dezer dagen – nog iets meer dan anders – van ons!

De vorige keer dat Vlaanderen het WK mocht organiseren, was in 2002, op het racecircuit van Zolder.

Op het biljartvlakke parcours sprintte de Italiaan Mario Cipollini naar de fel begeerde trui met de regenboogkleuren. In het zog van Il Re Leone (vrij vertaald: de Leeuwenkoning) strandde de Duitser Erik Zabel op de derde plaats.

Ironisch genoeg was het niet de eerste keer dat Zabel gevloerd werd door een “wild dier”.

In de millennium-editie van Gent-Wevelgem werd de Duitser letterlijk van zijn fiets gereden door een losgeslagen paard.

Met nog 25 km te gaan bevond Zabel zich in de achtervolgende groep, toen plots twee paarden beslisten om uit hun weide te breken en de groep te vervoegen.

Het ene paard ging recht op Zabel af en sloeg hem in een greppel langs de kant van de weg.

Zabel hield er een gekneusd dijbeen en een geschaafde elleboog aan over, maar kon de wedstrijd wel uitrijden. Een mogelijke overwinning kon Zabel wel op zijn buik schrijven. Hij finishte uiteindelijk als 41ste.

Voor zover geweten, heeft Erik Zabel echter nooit getracht om zijn geleden schade vergoed te zien.

Nochtans was dit theoretisch wel mogelijk geweest.

Overeenkomstig artikel 1385 van ons Burgerlijk Wetboek is de eigenaar van een dier aansprakelijk voor de schade die door het dier is veroorzaakt, zelfs als het verdwaald of ontsnapt was.

De eigenaar kan zijn aansprakelijkheid enkel ontlopen als hij aantoont dat er sprake was van overmacht, dan wel dat degene aan die de schade veroorzaakt werd, hier zelf schuld aan had.

In dit geval zouden de paarden opgeschrikt en ontsnapt zijn door het lawaai van de (te?) laag overvliegende helikopter.

Overmacht kan leiden tot de volledige bevrijding van aansprakelijkheid.

De eigenaar zal moeten aantonen dat het schadegeval onvoorzienbaar en onoverkomelijk was.

In het verleden werd reeds aanvaard als overmacht: het geval waarbij dieren worden opgeschrikt door een luchtballon die te dicht bij de dieren over de weides vliegt, waardoor ze worden opgeschrikt. Hier werd geoordeeld dat de luchtballonvaarder een fout had gepleegd… (Vred. Westerlo 19 januari 1996, RW. 1997-98, 1053)

Ieder zichzelf respecterende advocaat maakt uiteraard meteen de analogie met de bovenvermelde casus…

Helaas zullen we de uitkomst van die mogelijk, maar hypothetische procedure dus nooit kennen.

De uitkomst van het komende wereldkampioenschap zullen we – zonder ongelukken – wel spoedig te weten komen.

Toch valt het op te letten voor de wielrenners.

Eén van de bijnamen van de Leuvenaars is immers de Koeienschieters. Die naam verwijst naar een gebeurtenis in 1691 toen de inwoners op een nacht het vuur openden op (wat zij dachten) vijandige soldaten. De volgende morgen bleek echter dat ze een kudde koeien hadden beschoten.

Hopelijk verwarren de Leuvenaars de renners ook in 2021 niet met een kudde koeien…

Gepubliceerd door Bram Allemeersch

Advocaat te Waregem. Passie voor sport én recht.

Plaats een reactie

Ontwerp een vergelijkbare site met WordPress.com
Aan de slag